Category Archives: Gedichten

Zuidwest

We draaien rondjes
om elkaar heen
totdat we er duizelig
van worden

En als we stoppen
hoop ik niet dat
jij naar noordoost loopt
en ik naar zuidwest

Schrokop

Mijn klok is een veelvraat
hij kauwt op seconden
verslindt minuten
verslikt zich in uren
 
De schrokop van tijd
een bakje uren, grote portie graag
met een flinke klodder minuten
en extra uitjes
 
Maar soms, heel soms
is mijn klok een fijnproever
 
De fijnproever van tijd
waarin elk kwartier weer anders smaakt
hapje voor hapje
weer beter dan de vorige
 
De smaakexplosie van de nacht
met het overvloed aan zoete minuten
proef de nacht
want er is geen haast
 
Een goed glas tijd
met een prima afdronk
van guitige seconden
en gretige minuten
 
Maandagochtend
gaat ‘t weer fout
mijn ogen, maar vijf minuten dicht
en hij heeft weer een uur opgeslokt

Comfort zone

Terwijl ik
fte’s alloceerde
trendbreuken controleerde
vond je Luna jouw teamplayer
 
Toen ik
taken transformeerde
commitment constateerde
had je quality time achter het vensterraam
 
Wanneer ik
richtlijnen implementeerde
beslissingen reflecteerde
gaf je kopjes aan jouw stakeholders
 
Omdat ik
comfort zones faciliteerde
comfort zones
hoe ervaar jij dat eigenlijk?
 
Ik wilde je
contacteren
maar je oogjes keken verschrikt
en je pootjes renden weg

Niks

Hier is niks
behalve dat ene bankje
tussen de berken
de zeeën van weilanden
die verdrinken in de dauw
het contrast van takken
tegen de blauwe horizon

 

Hier gebeurt niks
behalve het grazen van
de wollige schapen
de schaapachtige wolken
die meeliften in de lucht
en voorbij trekken
door de westenwind

 

Hier hoor je niks
behalve het geluid van
de eindeloze stilte
het zachte gekeuvel
van de koeiendames
en die ene Groninger
die me onverstaanbaar groet

Prachtvrouw

‘s Ochtends
Staat ze op
Bedeesd
En schuchter

Mensen praten over haar
Ze kijken
Voorzichtig
En bescheiden

‘s Middags
Laat ze zich zien
Opvallend
En aanwezig

Ze gaat naar elk terras
Naar elk park
Stralend
En extravert

‘s Avonds
Zakt ze door haar knieën
Vermoeid
En gelukkig

Morgen weer, denkt ze

De zon is een prachtvrouw

Oogappel

Hoe je daar op de bank ligt
In slaap gevallen voor de televisie
Het is een drukke dag geweest
Vol indrukken
‘s Avonds heb je je rust nodig

Ik wrijf voorzichtig over je hoofd
Door je zachte blonde haren
Wat ben ik blij dat je bij me bent
M’n leven zou zo anders zijn zonder jou
Mijn oogappel

En dan
Ontwaak je
Kijk je me scheel aan
Trek je ongegeneerd je bek wijd open
Kwijlend uit je mondhoek
Tandenpoetsen doe je eigenlijk nooit
Douchen vind je niks
Ik weet dat je zo bent
Ik had niet anders verwacht

Snel ren je naar je hondenmand